درهای ورودی دو لنگه از زمان‌های باستان مورد استفاده بوده‌اند و تاریخچه‌ای طولانی و جالب دارند. این نوع درها که از دو لنگه تشکیل شده‌اند، در فرهنگ‌ها و دوره‌های مختلف، کاربردهای متنوعی داشته اند. شواهد باستان شناسی نشان می‌دهد که درهای دو لنگه در تمدن‌های باستانی مانند مصر باستان، یونان باستان و روم باستان مورد استفاده بوده است. در این تمدن‌ها، درهای دو لنگه معمولا از چوب یا سنگ ساخته می شدند و برای ورودی معابد، کاخ ها و خانه های اشراف مورد استفاده قرار می گرفتند. در دوره رنسانس در اروپا، درهای دو لنگه بار دیگر مورد توجه قرار گرفتند. در این دوره، درهای دو لنگه معمولا با طراحی های پیچیده و مجلل ساخته می شدند و نمادی از قدرت و ثروت خانواده های اشرافی بودند.
این درها معمولا از چوب های گران قیمت و با کیفیت بالا ساخته می شدند و با مجسمه ها، کنده کاری ها و دیگر تزئینات هنری تزئین می گردیدند. درهای دو لنگه همچنین در معماری اسلامی نیز مورد استفاده گسترده ای داشته اند. مساجد، مدارس و کاخ های اسلامی اغلب از درهای دو لنگه استفاده می کردند که با کنده کاری های پیچیده و طراحی های هندسی تزئین شده بودند.
دربهای ورودی مغازه نه تنها کاربردی بودند، بلکه نمادی از زیبایی شناسی و معنویت فرهنگ اسلامی نیز به شمار می رفتند. امروزه، درهای دو لنگه همچنان در معماری مدرن مورد استفاده قرار می گیرند، اگرچه کاربرد آنها بیشتر به ورودی های اصلی ساختمان ها، کلیساها، سالن های نمایش و دیگر ساختارهایی با اهمیت فرهنگی یا تاریخی محدود شده است.