دربهای فلزی هال سنتی، بخشی جدایی ناپذیر از معماری و فرهنگ در بسیاری از کشورها، از جمله ایران هستند. درب آهنی با طرح های پیچیده و جزئیات ظریف خود، نمایانگر هنر و مهارت نسل های مختلف هنرمندان و صنعتگران هستند. تاریخچه درب سنتی فلزی را می توان در فرهنگ و تمدن های باستانی جستجو کرد، جایی که فلزکاری و هنر کار با فلزات، به ویژه آهن و برنز، رونق داشت.
در ایران، استفاده از درب فلزی کلاسیک سنتی به دوران باستان بازمی گردد، زمانی که هنرمندان با مهارت بالا، درب های زیبا و مستحکمی برای قصرها، معابد و خانه های اشراف زادگان می ساختند. این درب ها نه تنها از نظر امنیتی اهمیت داشتند، بلکه نمادی از قدرت، ثروت و ذوق هنری صاحبانشان بودند. طرح های رایج در این درب ها شامل الگوهای هندسی پیچیده، نقوش گل و گیاه و اغلب تصاویر حیوانات یا پرندگان بود.
با پیشرفت فناوری و معرفی روش های مدرن ساخت و ساز، تولید درب های فلزی فرفورژه سنتی فلزی دستخوش تغییرات شده است. با این وجود، تقاضا برای این سبک درب ها همچنان وجود دارد، چرا که زیبایی و اصالت آنها مورد تقدیر قرار می گیرد. امروزه، هنرمندان و صنعتگران با ترکیب روش های سنتی و مدرن، به خلق درب های فلزی دو لنگه می پردازند که هم زیبایی کهن را حفظ می کنند و هم نیازهای کاربردی را برآورده می سازند.
